Αγαπητοί συνάδελφοι,

Την Παρασκευή αποχαιρετίσαμε την εκλεκτή συνάδελφο Φανή Μουμτζίδου, ΕΔΙΠ στην Σχολή Καλών Τεχνών.Η Φανή ήταν αρχιτέκτονας, εικαστικός και διδάκτωρ της Ιστορίας της Τέχνης.

Είχε διδάξει σε πανεπιστημιακά τμήματα στο Ρέθυμνο, Βόλο, Φλώρινα καθώς και στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο(ΕΑΠ) και είχε συγγράψει βιβλία, μελέτες και επιστημονικές ανακοινώσεις.

Κανένας μας δεν πληροφορήθηκε γι’ αυτή την απώλεια "επισήμως", από τις ανακοινώσεις της Πρυτανείας, γιατί όπως ειπώθηκε "για ΕΔΙΠ δεν στέλνουν".... παρόλο που η Σχολή της έβγαλε σχετικό ψήφισμα!

Ως ελάχιστη τιμή στη μνήμη της, αλλά και ως αντίλογο σε αυτές τις αντιλήψεις διακρίσεων(ΔΕΠ και οι άλλοι...), σας στέλνω τον λιτό επικήδειο που εκφώνησε ο Κοσμήτορας της Σχολής Καλών Τεχνών, Ξενοφών Σαχίνης.

"Στις ΣΚΤ επειδή η σχέση ανάμεσα στον διδασκόμενο και στο διδάσκοντα είναι απόλυτα προσωπική, οι διδασκόμενοι προσφωνούν τους καθηγητές τους 'Δάσκαλε." Είναι τουλάχιστον για μένα, μια πολύ τρυφερή προσφώνηση που αναφέρεται σ ‘αυτήν, σ ‘αυτόν που μοιράζει τη γνώση για τη ζωή.

Οι ακαδημαϊκοί μας τίτλοι και οι βαθμίδες μας δεν μας κάνουν αυτόματα δασκάλους. Δασκάλους μας κάνει το τάξιμο που το αποδεικνύουμε με την καθημερινή μας ζωή στο Πανεπιστήμιο. Η Φανή ήταν ταγμένη στη διδασκαλία της Ιστορίας της Τέχνης. Την θυμάμαι, όρθια, να υποστηρίζει το Εικαστικό Τμήμα, το Τμήμα μου, διδάσκοντας να μοιράζει τη γνώση της και να σκορπάει την αύρα της. Το απόλυτο φωτεινό παράδειγμα της δασκάλας ως το τέλος. Τη θυμάμαι να κατεβαίνει βραδάκι στη Θέρμη και με το καροτσάκι της να πηγαίνει στην αίθουσα θεωρητικών για να συναντήσει την ελπίδα της, τη διδασκαλία. Φανή μας λείπεις και το μετερίζι σου άδειο. Καλό ταξίδι."

Το Δ.Σ. του Σ.Ε.ΔΙ.Π ΑΠΘ αποφάσισε αντί στεφάνου, να κάνει δωρεά στη μνήμη της και να εκφράσει τα συλλυπητήρια στην οικογένειά της.